Drie vriendenkoppels beslissen om hun vakantie door te brengen in het vakantiehuis “Probuda” te Kostandenets. Even voorstellen Jan en Carla zijn 2 fervente wandelaars die houden van de natuur, de rust, de stilte. Een dagje in de drukte van de stad kan maar dat hoeft zeker niet langer te duren. Peter en Chantal houden van uitstapjes, zon zee en strand, wandelen graag in de natuur maar evenzeer in de drukkere dorpen en steden. Luc en Kathleen zijn geen grote wandelaars. Ze genieten van de zichten, de rust en kunnen gerust met een goed boek genieten op het terras of aan het zwembad. Ze zoeken graag het authentieke van de kleine dorpjes op en in grotere steden stappen ze steevast de toeristische dienst binnen. Iedereen kent Ludo, de gepassioneerde natuurfotograaf uit het Meetjesland. 

Toen corona opdook, moesten we de plannen een jaartje uitstellen maar gelukkig kleurden Bulgarije en Roemenië groen tussen 14 en 23 juli 2021. Met de nodige papieren op zak konden we eindelijk vertrekken. We vlogen vanuit Charleroi naar Boekarest. De mannen van Troyan stonden ons op te wachten om ons enkele uren later af zetten @ludo’s place! Daar werden we onthaald door Els, een goedlachse Belgische dame waar we tijdens ons verblijf steevast op konden rekenen. 

Na een zalige nachtrust ontbijten we samen op het terras. De eerste indrukken bij daglicht zijn overweldigend. Blijkbaar wordt iedereen wakker door het geluid van jankende honden (dachten we). Al vlug hebben we door dat het de jakhalzen zijn die zich dagelijks ’s morgens en ’s avonds laten horen. De rust, de natuur, de verzichten maken bij iedereen indruk. We besluiten om er een chilldag van te maken. We verkennen het huis, de omgeving, gaan bij Els en Kurt de huurauto ophalen en koelen daarna af in het zwembad. We sluiten de dag af met een wandeling in Tsar Kaloyan en proberen het eten uit in de Djembo. ’s Avonds maken we met een glaasje wijn plannen voor de volgende dag. Het wordt een uitstap naar de “de ruiter van Madara”. 

In Madara, een uurtje rijden van Kostandenets, tussen de beboste hellingen, ligt een archeologisch reservaat met daarin de “Ruiter van Madara”. Dit is een reliëf van een majestueuze ruiter op 23 meter hoogte boven de grond, uitgehouwen in een 100 meter hoge klif en daterend uit 710 na Christus. Sinds 1979 staat de Ruiter van Madara op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. We wandelen er uren rond, maken een klim van 220 treden waarvoor we beloond worden met prachtige zichten zover je maar kunt kijken. Tijdens de terugrit, ik blijf gefascineerd door de vele zonnebloemen die hun kopje zo mooi naar de zon richten, stoppen we in Shumen waar we het monument ter ere van de stichters van Bulgarije bezoeken. Je ziet het monument al van ver liggen. Niet alleen de beeldhouwwerken, ook de mozaïeken zijn de moeite waard. We eindigen onze dag met een plons in het zwembad, een glaasje wijn en een gezellige babbel op het terras. 

De volgende dag wordt er ééntje die iedereen zelf invult. Ik start mijn dag met een heerlijk kopje koffie en een boek op de ligzetel aan het zwembad. Daar heb ik zalige uurtjes doorgebracht. J & C zijn ook vroeg uit de veren. Ze vertrekken voor de Probuda avonturenwandeling van 6,5 km die ze uitbreiden naar 9 km. 

P&C rijden naar Ivanovo langsheen het natuurpark Rusenski Lom waar ze de rotskerken gaan bezoeken. De weg er naar toe, berg op was de moeite, je had er een fantastisch uitzicht op de bergen en dalen van het natuurpark. Het complex staat bekend om zijn middeleeuwse muurschilderingen. 

Sinds 1979 staan ze op de werelderfgoedlijst van Unesco. Op de terugweg stoppen ze in Cherven een middeleeuws stadje (14de eeuws). 

Na een beklimming van +-240 traptreden kan je dit ten volle bewonderen met terug mooie verzichten gratis erbij.

L&K blijven in de buurt en maken er een gezellig dagje van en doen de nodige boodschappen in Tsar Kaloyan. ’s Avonds spreken we daar af om een hapje te eten in Hyustan. Daarna (het wordt een gewoonte) een drankje, een hapje en een gezellige babbel op het terras. 

Op zondag starten J&C hun dag met de “ik” wandeling met een aanvulling van extra steegjes, wegjes, slagjes. Uiteindelijk stappen ze die ochtend 13km. P&C, L&K vertoeven die middag in Razgrad, ongeveer 30 km van Ludo’s place. We wandelen de stad door op zoek naar het voetbalstadion Ludogorets waar de kampioenenploeg van Bulgarije speelt. 

We willen graag de moskee bezoeken maar aangezien deze rondom in de stellingen staat is dit niet gelukt. 

Op maandag start Carla haar dag in de observatiehut van Ludo. Toen ik haar een half uurtje later met een kopje koffie ging vergezellen trof ik een superenthousiaste vriendin aan. Ze denkt dat ze 2 jakhalzen gespot heeft! En ja hoor, nadat Ludo de foto zag, kon hij haar vermoeden bevestigen! 

Daarna vertrekken we voor 2 dagen naar Varna, een stadje aan de Zwarte Zee, 164 km van Kostandenets. De uitgestrekte zonnebloemvelden die we in grote getale voorbij rijden, blijven ons imponeren. We boeken een kamer in het centrum van Varna (family hotel) zodat alles al wandelend te bezoeken is. Onze dagen zijn goed gevuld met een bezoek aan de Sea-Garden, winkelstraat, maritiem museum, planetarium, kathedraal, het strand met de vele strandbarren. Een eindje buiten Varna ligt Kamchia van waaruit J&C een leuke boottocht doen op de Kamchia rivier. Daarna gaat de rit verder naar het “stenen bos” (pobiti Kamani). Dit is een rotswoestijn die bestaat uit zandduinen en rotsformaties. Om half 6 vertrekken we naar Tsar Kolyan om daar te genieten van de Bulgaarse keuken. De dag sluiten we af met… ja dat weet je ondertussen wel! 

Op woensdag hebben de meesten nood aan een rustig dagje. We genieten van de rust, de natuur, het zwembad, de dierengeluiden rondom ons. We volgen een extra grote sprinkhaan, de mieren blijven ook maar dezelfde weg volgen op de muur van het terras. 

P&C bezoeken die dag de oude hoofdstad, Veliko Tarnovo, een rit van 106 km. Er zijn talloze bezienswaardigheden en historische gebouwen die de rijkdom nog uitstralen waaronder Tsarevets. Rond de vesting loopt een muur die mooi gerestaureerd is. Binnenin was het 12de eeuwse paleis te bezichtigen. Echt de moeite waard. 

Na de middag maken wij (L&K) een ritje langs kleine dorpjes: Zahari Stoyanovo, Sadina, Zaraevo om uiteindelijk in Popovo te stoppen en een terrasje uit te zoeken. In de namiddag spreken we af in het enige café van Kostandenets en maken er samen een gezellige avond van. 

Onze laatste dag is er eentje met veel afwisseling. Beetje opruimen, valiezen voorbereiden, een zwemke, een laatste keer de observatieplaats van Ludo bezoeken. Op aanraden van Els gaan we als afsluiter naar een beter restaurant in Ruse aan de Donau. “Terassa” een echte aanrader!! Doordat Carla die ochtend haar voet verzwikt en Kathleen haar knie niet meer mee wil vallen de plannen om de rest van de dag in Ruse te verblijven in het water. P&C trekken het stadje in waarvan we nadien een uitgebreid verslag krijgen. Carla, de mannen en ik duiken het zwembad in en denken al na over een volgend Bulgarijereisje! Die avond maken we er een gezellige restjesavond van samen met Els en Kurt. Ze verdienen zeker een extra bedankje. Ludo had er natuurlijk ook bij moeten zijn want door hem hebben we dit fantastisch deeltje Bulgarije leren kennen. We logeerden op een ongelofelijk mooie locatie, dus Ludo heel erg bedankt, blagodarya! 

Jan en Carla, Peter en Chantal, Luc en Kathleen 

Geert, Marc, Didier, Pieter, Chris en Hendrik, zes adepten van de LEK vriendenkring voor natuurfotografen (zie: www.leksite.net) boeken bij Ludo het Vakantiehuis Probuda van 10 tot 17 juni 2019, na een goede voorbereiding en na veel overleg met Ludo. Voor de vliegtuigreis kiezen we voor Ryanair, vanuit Charleroi naar Boekarest, omdat dit ons de meeste tijd ter plekke oplevert, zeker twee halve dagen “winst”.  Het gezamenlijk transport van Boekarest naar het vakantiehuis Probuda  en terug is perfect geregeld,  een pluim voor Ludo en Troyan.

Probuda is een topverblijf voor natuurliefhebbers en fotografen. De ligging op een zuidelijk geöriënteerde kalkhelling, letterlijk aan de rand van het natuurgebied “Rusenski Lom”, staat garant voor intense natuurbeleving. 

REK Vriendenkring

We huren het bovenverdiep met 2 slaapkamers à 2 personen, leefruimte,keuken en zeer ruim terras en het schuurtje met afzonderlijk sanitair blok voor 2 personen. We kunnen zelf koken, maar er zijn goedkope restaurantjes en winkels in Tsar Kaloyan, op een 10-tal km. We huren de fotohut bij de vijver én vragen Ludo om ons de eerste twee dagen te gidsen door het gebied en te begeleiden naar de speciale schuilhutten: de rotshut, de zoogdierenhut en de drijvende schuithut.  Voor de begeleide excursies en het bezoek aan de schuilhutten gebruikt Ludo zijn oude Landcruiser.  Voor de volgende dagen beschikken we over twee auto’s: de Ford Focus van Ludo en de Kia 4×4 jeep van Kurt en Els (in Kostandenets, eveneens geregeld via Ludo). Ludo stelt een zeer uitgebreid aassortiment aan materiaal ter beschikking: grondstatieven, balhoofden, schuiltentjes, vlindernetjes, schepnetjes, een nachtvlinderval, determineergidsen, … je noemt het maar.

Een enorme meevaller dat Ludo ter plekke is als we aankomen. Na een welgekomen verfrissingsdrank met heerlijke stukjes kaas en fruit, krijgen we een rondleiding in en rond het huis, inclusief de vijver met de fotohut. Het stikt er van de vogels en de insecten.  Zodra we ons geïnstalleerd hebben in de kamers, beginnen we aan een eerste rondrit in het gebied met de memorabele Landcruiser (30 jaar plus). We krijgen zicht op de streek, we passeren de schuilhutten (de drijfhut op de vijver, de rotshut aan de vallei en de zoogdierenhut). De hitte maakt plaats voor een hevig, maar verfrissend onweer en dat zorgt voor de eerste modder: glijden maar.  Voor inkopen en voor het avondeten rijden we naar een restaurant in Tsar Kalojan,  maar we halen eerst de nodige Leva (Lev is de Bulgaarse munt) uit de muur. Het leven is hier een stuk goedkoper dan in Vlaanderen. Het is bijna middernacht als we huiswaarts rijden. Vliegende vuurvliegjes zorgen voor een feeërieke sfeer. Honden blaffen en jakhalzen huilen: slapen met nachtegaal en roepende boomkikkers op de achtergrond.

De dinsdag en de woensdag begeleidt Ludo ons (alleen, of per twee) ’s morgens vroeg en in de late namiddag naar de verschillende schuilhutten, of we blijven rond het huisje hangen (vijverschuilhut, makrofotografie op en langs de hellingen, enz. Zo rond de middag wordt het heet (behalve dinsdag) en dan is het pauzeren om iets te eten en om het zwembad op te zoeken voor een heerlijke verfrissing. Daarna volgen er rondleidingen met de Landcruiser naar de mooiste plekjes in en rond het park. Die plekken kunnen we  vanaf donderdag zelf(Ludo vertrekt dan terug naar België) verder exploreren. Elke morgen hangt er in de valleien nevel of mist, die al dan niet vroeg verdwijnt. En dan wordt het snel warm en heet. We beslissen om vanaf donderdag ’s middags naar Tsar te rijden voor de lunch, zodat we ’s avonds meer tijd kunnen besteden aan waarnemingen en fotografie en, vooral, om het toch wat minder laat te maken. Rond middernacht gaan slapen en rond 5 uur opstaan kruipt immers in de kleren. Meestal is er in de late namiddag of ’s avonds ook een onweer, enkele keren met (veel) regen, wat de landwegels onmiddellijk onberijdbaar maakt. We verdelen de tijd rond het huisje, in de vijverschuilhut, met de wagens naar gekende locaties, of een projectje uitwerken, al dan niet met mobiele schuiltentjes.

Probuda is voor ons een ontdekkingstocht naar een ongekende omgeving die ontzettend rijk is aan natuur. Zelden hebben we zo’n dense en soortenrijke bloemenvelden gezien. De bloemen trekken een  zeer grote verscheidenheid van insecten aan. Naast de vele vlinders zien we ook gouden tor,  neushoornkever en we vinden vlak bij het huis ook enkele kadavertjes van het vliegend hert.. Vogels zie en hoor je overal en er zijn tal van toppers: Wielewaal, Hop, Scharrelaar, Bijeneter, Ortolaan, Kleine klapekster, Grauwe klauwier , Raaf, Schreeuwarend, Sperwergrasmus,  Zwartkopgors, Balkankwikstaart, Zwarte ooievaar, Wouwaap, Kwartel, enz… Maar er zijn ook zoogdieren, met Siesel en Gouden jakhals als de lokale topspecialiteiten. Het vakantiehuis is de perfecte uitvalsbasis om al dat moois te gaan ontdekken. Het is er heerlijk toeven en als fotograaf heb je veel mogelijkheden (incl.  extra materiaal ter beschikking) en een zeer grote kans op unieke waarnemingen in de schuilhutten (80% kans op Gouden jakhals). 

Een heel fijne ervaring en zeker voor herhaling vatbaar. 

REK Vriendenkring

Twee jaar nadat ik er met de familie op vakantie geweest was -een trip waar iedereen heel toffe herinneringen aan over houdt-, was ik begin juli weer te gast in vakantiehuis “Probuda”. Samen met Ludo zouden we ons deze keer toeleggen op het verkennen van de regio per mountainbike en het afwerken/isoleren van een fotohut. Persoonlijk was ik ook benieuwd om te zien hoe alles geëvolueerd was: via Ludo’s blog had ik gelezen over de drijvende hutten op de vijver vlakbij het huisje, de nieuwe poel met bijhorende fotohut, Ludo’s ambitieuze plan om de schuwe jakhalzen te fotograferen, de oehoe die heel vaak te zien is op de rots achter het huis, enz. .

Wat betreft het mountainbiken moet ik helaas heel kort zijn: de regio heeft ongetwijfeld veel te bieden, maar net zoals in de rest van Europa liepen de temperaturen begin juli heel erg op en moet je jezelf gaan afvragen in hoeverre het beklimmen van een helling bij 37 graden nog verantwoord is…? Niettemin, tijdens een verkenningsrit doorheen het natuurpark “Rusenski Lom” hebben we een aantal schitterende landschappen “ontdekt”, plaatsen die uitermate geschikt zijn voor landschaps- en macrofotografie (talloze bloemen, insecten, enz.).

“The early bird, …”

Een mogelijke oplossing voor de hoge temperaturen is uiteraard een “early morning ride”: vroeg uit de veren en vrijwel onmiddellijk de fiets op geeft je niet alleen een goed gevoel, bovendien maak je een grote kans om heel wat dieren te spotten. We hadden echter besloten onze prioriteit elders te leggen: we zouden ons van ’s morgens vroeg verschansen in een andere, nieuwe fotohut die Ludo afgelopen maart gebouwd had, specifiek voor het fotograferen van zoogdieren. De beelden die Ludo de voorbije weken vastgelegd had met de wildcamera en de beelden van de fotografiereis van eind juni waren veelbelovend: herten, vossen, en ‘last but not least’; jakhalzen! Ons geduld werd beloond met een aantal leuke bezoekjes, maar een echte topper van de jakhalzen hebben we -ondanks een aantal korte bezoekjes aan onze voederplek- (voorlopig) niet vast kunnen leggen. 

Zoals eerder al vermeld was ik eveneens heel benieuwd naar de poel die Ludo naast het huisje aangelegd had: vrijwel onmiddellijk na aankomst de eerste dag hadden we plaatsgenomen in de schuilhut naast de poel, zonder camera weliswaar. Dit laatste zou achteraf beschouwd een onvergeeflijke fout blijken te zijn: van bij het begin was het leven op en naast de poel een waar spektakel. Balkankwikstaart, gele kwikstaart, verschillende soorten vinken, hop, wielewaal (met uitvliegende jongen), ijsvogel, grauwe klauwier, ortolaan, verschillende kikkers en ringslangetjes toonden zich gewillig op minder dan een half uur tijd! Vooral de ijsvogel stal de show door plaats te nemen op een dode tak halverwege de vijver en van daaruit zijn jacht te beginnen: kopje schuinhouden, prooi in zicht, vrije val richting het water om vervolgens de prooi te verorberen op de tak en weer opnieuw te beginnen. Zalig om te zien, maar tegelijkertijd ook een beetje pijnlijk, wetende dat ik mijn camera niet had meegenomen. Gelukkig kreeg ik een aantal dagen later nog een herkansing, met niet alleen de ijsvogel, maar ook de hop in de hoofdrol:

“Time flies when you’re having fun”

Mijn weekje Bulgarije was voorbij voor ik het wist: na een druk einde van het schooljaar, deed het enorm deugd om me ongestoord toe te kunnen leggen op twee van mijn favoriete bezigheden, namelijk (natuur)fotografie en fietsen, afgewisseld met een verfrissende duik in het zwembad of een frisse pint. Ik keer terug naar België met een dubbel gevoel: blij met de beelden die ik gemaakt heb, maar tegelijk wil je er nog meer uit halen. De omgeving van Probuda heeft dan ook zo veel te bieden: zwarte ooievaars, slangenarend, schreeuwarend, oehoe, en uiteraard de gewiekste jakhalzen, om dan nog maar te zwijgen over de wereld van de macrofotografie (insecten, vlinders, kevers, enz.). Hetzelfde geldt voor het mountainbiken: leuke ritten gedaan, maar nog zo veel te ontdekken! Eén ding staat vast: I’ll be back!!